ناخودآگاهِ...
سه شنبه, ۱۷ مهر ۱۳۹۷، ۰۲:۰۳ ق.ظ
ناخودآگاه، حتی توانایی این رو داره که با یه شعر...
یاد شعر فروغ افتادم که دبیر ادبیات دبیرستانم تو دفترم* واسم نوشته بود**:
بدینسانست
که کسی میمیرد
و کسی میماند
هیچ صیادی در جوی حقیری که به گودالی میریزد، مرواریدی صید نخواهد کرد.
...
ناخودآگاهِ ...
* شاید دفتر خواهرم! چون دبیر هر دومون بود. شاید هم دفتر هر دومون!
** و البته کارت پستال که تا مدت ها روی طاقچه ی اتاقم بود( با این بخش از شعر فروغ:
همه ی هستی من آیهی تاریکیست/
که تو را در خود تکرار کنان/
به سحرگاه شکفتنها و رستنهای ابدی خواهد برد/
من در آن آیه تورا آه کشیدم! آه!)
۹۷/۰۷/۱۷