یک شب ژوانگ ژو خواب دید که پروانه است.
رویایش آن قدر راستین می نمود که به کلی فراموش کرد روزگاری ژوانگ ژو بوده زمانی که از خواب بیدار شد گمان کرد که پروانه است و خواب می بیند که ژوانگ ژو است.
عارفی در پاریس
کامران بهنیا
پ.ن: و چقدر تو این موقعیت نیاز دارم بیدار بشم و بفهمم فقط یه پروانه بودم، درگیر کابوس این لحظه ها!
شاید تمام کیهان پیامی از نوع بتاست. نپرسید از جانب کی و خطاب به کی. نمی دانم. و ما بازیگران "ج" که کلیدی در دست نداریم و از هویت بازیگران "الف" و "ب" بی خبریم، سعی می کنیم که از مضمون پیام سر درآوریم که شاید نامه ای عاشقانه باشد یا گزارشی اداری یا رساله ای فلسفی. این تلاش پر دردی که آن را علم می خوانیم در واقع حمله ی ما بی کلید هاست به قفل کیهان!
آیا جهان تاب این عطش ما برای استخراج معنا را خواهد آورد؟ من نگرانم که پیش از آنکه بر اثر فاجعه ای اکولوژیک کلک سیاره کنده شود، چاه نفت معناهای قابل درک در چنته کیهان به پایان رسد!
عارفی در پاریس
کامران بهنیا
ب.ن: این روزا خودم دیگه اعصابش از دست خودم خط خطی شده حتما! از اینکه هر ثانیه یه فکری دارم و هر ثانیه فکر قبلیم بی خود و مسخره ست!
معنی اتفاق ها رو درک نمیکنم
درک معنی احساس ها سخت تر ....
درک خودم وقتایی که دارم به همه ی اینا واکنش نشون میدم حتی...
